Vrijdag werd Br. Deogratias Rwabudandi uit Rwanda speciaal bedacht tijdens de eucharistieviering ter gelegenheid van zijn 51ste verjaardag. De ganse voormiddag waren de kapittelleden in plenum om de verslagen van de discussiegroepen met mekaar uit te wisselen.
Het thema “In de missie van de caritas” had heel wat ideeën bijgebracht en de twee inleiders van gisteren hadden blijkbaar de participanten op de goede weg gezet.
De visie die Br. Jimi Huayta-Rivera ontwikkelde rond de barmhartige Samaritaan werd door eenieder bijzonder gesmaakt: aan iemand die door velen als dood wordt ervaren, toch opnieuw leven geven. Daarvan moet onze missie van de caritas doordrongen zijn.
Onze missie moet steeds starten vanuit onze contemplatie: het is Jezus brengen bij de mensen en in de mensen die we dienen Jezus zelf zien, ontmoeten en beminnen. Laat ons de woorden van Jezus herinneren, die aan de lamme zei: “Sta op en ga”, en ook de woorden van Petrus: “In de naam van Jezus Christus, ik zeg je: sta op”. Onze missie van de caritas moet steeds gebeuren vanuit Jezus en in de naam van Jezus.
Vanuit Europa werd de bekommernis geuit hoe men in de grotere instituten het charisma van de congregatie echt levendig kan houden. Men wenste duidelijk te bevestigen hoeveel toewijding er bij vele leken-medewerkers aanwezig is, maar de zorg dat onze zorg en begeleiding in de geest van de caritas blijft verlopen, is een heel belangrijk aandachtspunt, wellicht het belangrijkste aandachtspunt. Vanuit andere groepen werd de moeilijkheid aangegeven wanneer we als congregatie een voorziening overnemen, om ook alle medewerkers warm te maken voor ons charisma.
Vanuit Peru bracht ons aangesloten lid Cristina daarentegen een prachtige getuigenis hoe zij de rijkdom van ons charisma mocht ervaren op het ogenblik dat de voorziening waarin zij werkzaam was, overgenomen werd door de Broeders van Liefde. Het was een verrijking voor de patiënten, maar ook voor de medewerkers. Iedereen was getroffen door de woorden van één van de patiënten die ze aanhaalde: “Ik dacht dat mijn leven hopeloos was, ik voelde mij totaal afgeschreven, maar hier heb ik vrede en een nieuw perspectief mogen ontvangen.”
In alle groepen werd de aandacht gevraagd voor het “systemisch veranderen”, zoals het gisteren door Pater Tomaz werd aangebracht als een actuele invulling van de Vincentiaanse spiritualiteit. Het moet een prioritair werkpunt worden tijdens de volgende periode. In lijn ermee werd gevraagd om in alle regio’s te kijken hoe men meer met de andere Vincentiaanse congregaties en bewegingen kan samenwerken, en dit ook vanuit heel positieve ervaringen die in verschillende regio’s daaromtrent reeds aanwezig zijn.
Vanuit verschillende groepen werd de aandacht gevraagd voor de financiële leefbaarheid van onze apostolische activiteiten en werd de oproep gelanceerd om alles te zetten op het zoeken naar nieuwe wegen die de zelfredzaamheid van de voorzieningen kan verhogen. Men vond dat men reeds een grote weg had afgelegd in vergelijking met het vorige kapittel, maar dat de weg die te gaan is, nog lang is. Maar het is een weg die we met de Voorzienigheid moeten durven bewandelen.
Er werd uitdrukkelijk gevraagd dat de absolute beschermwaardigheid van het leven in de congregatie zou bevestigd worden en dat men de bereidheid moet hebben tegenstroom te varen indien vanuit de maatschappij en overheden andere ideeën daaromtrent worden gelanceerd. Hier kunnen geen compromissen worden aanvaard. Laten we Jezus Christus zelf als ons voorbeeld nemen die trouw bleef tot op het kruis.
Als slot van de samenkomst sprak Jacques Van Daele in naam van de aanwezige aangesloten leden een dankwoord uit. Alle aangesloten leden waren getroffen door de grote gastvrijheid, de openheid en de diepgang van de gesprekken en ontmoetingen. Ze waren echt blij zo intens bij de gesprekken betrokken te worden en echt gehoord te worden. Tegelijk klonk opnieuw de vraag om als aangesloten leden verder echt betrokken te blijven bij het leven van de congregatie. De ontmoeting van aangesloten leden van verschillende continenten werd als zeer verrijkend ervaren. Hij eindigde met het gekende woord van Vincentius: davantage, steeds meer.
Tijdens de namiddag werkte de kapittelcommissie aan de moties die een samenvatting moeten geven van de werkzaamheden tijdens deze eerste week van het zakenkapittel.
Zaterdag wordt het een actieve rustdag met een gezamenlijke uitstap naar de streek van Rieti, in de voetsporen van de H. Franciscus van Assisi. Maar ook daarover zullen zeker een aantal foto’s worden uitgewisseld.
Nogmaals onze dank voor de vele reacties die we vanuit de hele wereld mochten ontvangen als teken van de grote interesse die velen tonen naar ons generaal kapittel toe. En niet in het minst de velen die ons hun biddend meeleven beloofden.