Iedere groep of gemeenschap met een duidelijke missie heeft een aantal inspiratiebronnen waar ze gaat putten. Voor de Broeders van Liefde is deze inspiratie het charisma van de caritas die het hart vormt van de congregatie en vanaf de stichting in 1807 als een rode draad doorheen haar geschiedenis loopt. De Stichter Petrus Jozef Triest gaf met het devies dat hij aan de congregatie schonk ook de bron van deze caritas aan: God is liefde. Het is met Gods liefde dat de Broeders van Liefde in de wereld staan en daar Gods liefde laten schijnen, heel speciaal in het leven van hen die weinig liefde ervaren omwille van ziekte, handicap, armoede, marginalisatie. Het zal er dan op aankomen om zich steeds te verdiepen in Gods liefde, zich steeds meer open te stellen voor Gods liefde om zo zelf vervuld te worden door Gods liefde en echte caritas-mensen te worden. Dat is de diepe zin van onze naam: Broeders van Liefde.
Ons voorbeeld bij uitstek is de Heer Jezus zelf, die als een barmhartige medemens door het leven ging: vol medelijden voor hen die lijden en vol vergiffenis voor hen die in zonde leven. In zijn gelaat mochten we het ware gelaat van Gods liefde en barmhartigheid ontwaren. Door Hem na te volgen, zullen we ook treden in deze beweging van liefde en barmhartigheid en zelf liefdevolle en barmhartige medemensen worden.
Heel centraal in zijn liefdeboodschap klinkt zijn woord: “Al wat je gedaan hebt voor één van de geringsten van mijn broeders en zusters, heb je aan Mij gedaan” (Mt. 25, 40). Jezus nodigt ons uit inderdaad Hem zelf te zien, te ontmoeten en te beminnen in de medemens die we liefdevol en barmhartig nabij zijn. En Hij verbindt deze uitnodiging met de oordeelscriteria die aan de basis liggen van de werken van barmhartigheid. Het liefdesgebod, dat met de uitnodiging om zelfs onze vijand lief te hebben op zich zo radicaal en mateloos klinkt, wordt in de werken van barmhartigheid als het ware gekanaliseerd en als een stapsteen aangeboden om deze liefde heel concreet te beleven in het dagelijkse leven.
Het is goed ons te herinneren dat onze originele naam “Hospitaalbroeders van de H. Vincentius” was. Ook daarmee had de stichter een duidelijke bedoeling. We werden uitgenodigd om de hospitaliteit of de gastvrijheid te beleven in de opvang van zieken en armen en dat in de geest van de H. Vincentius, die juist gekend is om zijn bijzondere aandacht en zorg voor de armen en de totaal nieuwe invulling dat hij aan de caritas gaf. Hij zag, in lijn met de zojuist aangebrachte uitnodiging van Jezus, de armen als iconen van Christus en tegelijk als zijn Heren en Meesters die hij moest dienen met respect en liefde. De vincentiaanse spiritualiteit, die duidelijk ons charisma kleurt, roept ons vandaag op om radicaal voor de armen te blijven kiezen en, zowel in de bestaande activiteiten als in de nieuwe noden waarmee we geconfronteerd worden, aan hen de prioriteit te blijven geven.
Vanuit deze achtergronden zien we de caritas als een beweging van liefde, medelijden en concrete werken van barmhartigheid die we een professionele invulling willen geven.
Samengevat kunnen we stellen dat we als Broeders van Liefde, bewogen door Gods liefde, deze liefde willen laten schijnen in de wereld en uitdragen en delen met de armen. We vinden onze inspiratie in de woorden en leven van Jezus Christus, zoals dit ook heel concreet in het leven van de Heilige Vincentius a Paulo en de stichter Vader Triest gestalte kreeg. Als gemeenschap willen we gastvrije ruimten creëren voor hen die in de maatschappij gemarginaliseerd zijn. In het hart van ons leven staat de caritas als een beweging van liefde, medelijden en concrete werken van barmhartigheid.
Br. René Stockman